Przyzwyczailiśmy się już, że dosyć często ojciec panny młodej ( najczęściej) wyrażał zgodę na zawarcie małżeństwa przez swoja córkę. Tym razem mamy dokument zgoła odmienny. Dlaczego? Już wyjaśniam. Podaje Wam przykład takiej zgody na zawarcie małżeństwa przez hrabiego z Lantwarowa koło Wilna z roku 1862. Ale najpierw ten dokument.
Oto treść tego dokumentu ( jest raczej czytelny):
" Niniejszem poświadczam, iż Szlachcic Sebastyan syn Kazimierza Belinowicz Chirurg zajmuiący się od dwóch lat leczeniem włościan w Dobrach moich Lantwarowie i Wace Parafii Nowo-Trockiej, oświadczył chęć poięcia za małżonkę Pannę Kamillę Szlachcica Izaka Monastyrskiego córkę, zostaiącą w obowiązku przy garderobie mej żony od lat ośmiu, oboje stanu wolnego, Rzymsko-Katolickiego wyznania i w żadnem pokrewieństwie między sobą niezostaiący- a zatem do zawarcia ślubnych stosunków najmniejszej przeszkody między sobą niemaiący, oczem podpisem moim i wyciśnięciem herbu mej pieczęci stwierdzone. Józef Hrabia Tyszkiewicz."
Swoja drogą- XIX-wieczny język polski był bardzo wykwintny i kwiecisty!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz