Przedstawiamy pierwszy fragment tych wspomnień, tłumaczenie jest może nie najlepsze, ale oddaje chyba wiernie to o czym pisał Ignacy.
"Obywatela Ignacego Niewera notes gdzie są czule opisałem swoje życiowe kłopoty od małych dni. Urodzony 1898 roku lutego 1 dnia.Księgę zacząłem pisać będąc już w wieku ,1939 roku listopada 05 dnia dopóki przyjdzie moja siwa starość i czas śmierci. Pierwsze moje i mojej rodziny nieszczęście to że urodziłem się na wiosce Žvaigždienų ( Zwirżdeny) ,gminie Daugų,w okręgu Alytaus. Pierwsze moje dni życia jak dowiedziałem się ze starych opowieści zostałem sierotą po matce ubogiej,kiedyś nasza rodzina miała siedem osób, rodzice i my pięcioro,trzy siostrzyczki i dwaj bracia.Ja byłem najmłodszy od wszystkich .Matka umarła, znikła radość, uśmiech,pieśni. Zostały Boże łzy i cierpienia.Patronka rodziny się zmieniła ,zaczęliśmy wylatywać z domu jak ptaszki jastrzębie ,którzy nie doczekają się już żywności którą przynosiła matka,zaczęliśmy mówić jeden drugiemu żegnaj a może i więcej."
Uzupełnieniem tego artykułu niech będzie portret Ignacego ( Ignasa) i jego żony Stefanii ( Stefanija). Dla przypomnienia: Ignas Nievieras urodził się w 1898 roku, zmarł w roku 1972.. Portret ten otrzymaliśmy od Edmundasa Cecete. Piękna pamiątka!
Polecam ciekawy artykuł ze strony naszego litewskiego znajomego Gintarasa-http://gintarinesvajone.lt/2013/02/07/lietuva-prikelta-is-miego-gyvuok-laisva-amzinai/?fbclid=IwAR1hc6Q8S5nPMUmxE-u-dVa4P0yZZwo3ANWbodxIejDi20-2ene82AeJs40
Niestety, nie podejmuję się tłumaczenia tego tekstu. Być może ktoś nam pomoże.
