Wyprawa do Lejpunów i Kopciowa.

Wczoraj Małgorzata ze swoim synem Pawłem ( dał się namówić na wyjazd), ale przede wszystkim dzięki spontanicznej inicjatywie Wiktora Strawińskiego ( dalekiego kuzyna Małgosi) wraz z jego żoną Agnieszką, udało się im odwiedzić Lejpuny wraz z Wilkonostrami i Kopciowo, skąd pochodzą przodkowie Wiktora Strawińskiego.
Ten artykuł będzie miał raczej formę fotoreportażu, gdyż udało się odwiedzić tyle interesujących miejsc i osób, że warto to pokazać.
Na początek prezentujemy zdjęcia z Lejpunów.

Wiktor z żoną Agnieszką i Małgosią ( trochę schowana) przy wejściu do kościoła w Lejpunach.

Paweł przy wejściu do tego kościoła, gdzie brali ślub jego przodkowie, rodzili się i umierali. Symboliczne!

Cmentarz w Lejpunach.

Dojazd do cmentarza.

Pomnik Wiktora i Marii Strawińskich który udało się znaleźć dzięki pomocy  pana mówiącego po polsku który oświadczył ,że jest pielęgniarzem cmentarza.Powiedziałam mu kogo szukamy i po ok. 15 minutach przy pomocy Wiktora (biegał jak sprinter między grobami) odnalazł się grób Wiktora Strawińskiego!

W tle kościół w Lejpunach.

Syn Małgosi- Paweł, wychodzący z lejpuńskiego kościoła.

Paweł przy lejpuńskim pomnikiem.

Tablica ku czci pamięci ochotników walczących o niepodległość Litwy. Wiele tu znajomych nazwisk!

 Odwiedziliśmy w Wilkonostrach jego córkę Onute i Vytasa wnuka. Było bardzo miło i wesoło!

Paweł przy tablicy z Wilkonostrami.

Wilkonostry.

 






















W domu u Onute.

Dom Wiktora Strawińskiego.

Wiktor Strawiński przy domu...Wiktora Strawińskiego!

Teraz już do Kopciowa!

W tle kościół w Kopciowie.

Kościół w Kopciowie.

Piękne wnętrze kopciowskiego kościoła robi wrażenie!

Z Kopciowem związana jest postać Emilii Plater.

Grób Emilii Plater na cmentarzu w Kopciowie.

Przed nami jeszcze wiele zdjęć- reszta zdjęć od Małgosi i trochę fotografii od Wiktora, zwłaszcza z Kopciowa. Ale to już później...

Przedstawiam fotografie od Wiktora, najwięcej z nich jest z kopciowskiego cmentarza.

Kościół w Kopciowie.

Skoro już jesteśmy przy Kopciowie, to myślę, że warto przybliżyć naszym Czytelnikom historię miejscowości i parafii.
Kopciowo ( Kapčiamiestis) – miasteczko w rejonie łoździejskim, w południowej części Litwy (litewska Dzukia) leżące 10 km na wschód od granicy z Polską nad rzeką Biała Hańcza.
Miasto jest siedzibą starostwa kopciowskiego. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Kopciowo. W 1516 król Zygmunt Stary nadał okoliczne dobra rodzinie Kopciów. W 1724 Kopciowie sprzedali je Ogińskim. Ogińscy złożyli nad rzeką Biała Hańcza zakład metalurgiczny przerabiający miejscową rudę darniową. W 1729 Mikołaj Ogiński ufundował kościół.
W Kopciowie znajduje się grób Emilii Plater, która zmarła w trakcie powstania w 1831 r. w dworze justianowskim. Jej zwłoki zostały przewiezione na najbliższy miejski cmentarz do Kopciowa. Grób znajduje się na cmentarzu do dzisiaj, jest to obelisk z ciemnoszarego granitu zwieńczony krzyżem, który odrestaurowano w 2004. Przed nim granitowy głaz z napisem „Mów Wieczny Pokoy”, prawdopodobnie z pierwotnego pomnika.
W 1999 centrum miejscowości postawiono także pomnik bohaterki. Na cokole wyryty jest cytat z wiersza Adama Mickiewicza " Śmierć pułkownika" (w języku litewskim). W Kopciowie znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem Opatrzności Bożej, zbudowany w 1824, spalony w 1941, odbudowany w 1956. 

Zapis o Kopciowie ze "Słownika Geograficznego..." z XIX wieku: